Czynniki ryzyka wystąpienia wylewu mózgu. Najistotniejszym i jednym z kluczowych czynników ryzyka wystąpienia udaru mózgu (zarówno krwotocznego, jak i niedokrwiennego) jest nadciśnienie tętnicze. Szacuje się, że nadciśnienie tętnicze jest przyczyną około 35% udarów. Innymi czynnikami ryzyka są m.in.: Udar mózgu dzieli się na dwie grupy, pierwsza: udar niedokrwienny, dotyczy on ok. 80-90% pacjentów oraz druga grupa udar krwotoczny, dotyka on ok. 10% osób. Istnieje również pojęcie mini udar. To przemijający napad niedokrwienny, do którego dochodzi w sytuacji, gdy dopływ krwi do mózgu zostaje tymczasowo zaburzony. Dochodzi wówczas do zaburzeń przepływu krwi w obrębie mózgu – głównie zaczopowania naczyń. Jest to stan bezpośredniego zagrożenia życia dlatego też zauważając objawy, które mogłyby sugerować wylew należy niezwłocznie udać się do szpitala. spis treści. 1. Wylew objawy ogólne. 2. Wylew objawy ogniskowe. 1. Udar niedokrwienny mózgu jest wynikiem nagłego zaburzenia dopływu krwi do mózgu. Powstaje na skutek zwężenia lub zamknięcia tętnicy lub tętniczki, przez co krew z tlenem nie może odpowiednio zaopatrywać pewnych obszarów mózgu. Do charakterystycznych objawów udaru zalicza się: niedowład jednej strony ciała, obniżenie jednego Inną postacią uszkodzenia błony śluzowej jest ostra gastropatia krwotoczna (nadżerkowa), w przebiegu której na powierzchni błony śluzowej powstają krwawiące nadżerki (ubytki). Objawy krwawienia z wrzodu żołądka lub dwunastnicy zależą od szybkości utraty krwi. Znajdując się w kwaśnym środowisku żołądka, krew przybiera Wiele osób nie zdaje sobie sprawy jak bardzo niebezpieczny jest wylew krwi do mózgu, czyli mówiąc językiem potocznym - udar mózgu. Problem rosnącej liczby udarów mózgu dotyczy wielu krajów, w tym Polski. Ćwierć wieku temu w Polsce udar na każde sto tysięcy mieszkańców w ciągu roku miało 310 osób. Obecnie już prawie czterysta. . Udar mózgu i wylew krwi do mózgu - w mowie potocznej często używamy tych określeń zamiennie. Czy udar i wylew to takie same choroby? Wyjaśniamy wątpliwości. Udar to nagłe wystąpienie zaburzenia czynności mózgu powstałe w wyniku zaburzenia krążenia krwi. Przyczyną udaru może być wylew, ale jest to jeden z dwóch rodzajów zaburzenia krążenia prowadzących do udaru. Udar może być bowiem krwotoczny, czyli wywołany wylewem krwi do mózgu w wyniku pęknięcia naczynia tętniczego (wylew), lub niedokrwienny, wywołany zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu w wyniku zamknięcia lub zwężenia naczynia (potocznie zwany zawałem mózgu). Udar mózgu potocznie nazywany jest wylewem, ale tylko ok. 20 procent udarów spowodowanych jest krwotokiem, czyli wylewem krwi do mózgu. Pozostałe 80 proc. udarów nie ma z wylewem nic wspólnego. Źródło: Udary groźniejsze od zawałów? Powstał specjalny rejestr Lekarze mają nadzieję, że utworzenie Śląskiego Rejestru Udarów Mózgu pomoże w walce z udarami - podobnie jak w leczeniu chorób serca pomógł rejestr zawałów. Powstanie Śląskiego Rejestru Udarów ogłoszono podczas XXIII Międzynarodowej Konferencji Kardiologicznej zorganizowanej przez Śląskie Centrum Chorób Serca (ŚCChS). Inicjatywa wyszła od zabrzańskich kardiologów, którzy od kilkunastu lat prowadzą rejestr zawałów serca. Znajdują się w nim dane o prawie 650 tys. pacjentów, a rejestr dostarczył dowodów na to, że najskuteczniejszą metodą leczenia zawału serca jest udrożnienie zatkanej tętnicy. Od kilku lat z inicjatywy prof. Mariusza Gąsiora w rejestrze zawałów gromadzone są dane o wszystkich pacjentach, którzy z powodu schorzeń sercowo-naczyniowych trafiają do śląskich szpitali na różne oddziały: od interny, przez neurologię, chirurgię, aż po intensywną terapię. Teraz właśnie z tej bazy wyselekcjonowano informacje o prawie 110 tys. chorych, którzy trafili do szpitali z udarem mózgu - informuje Gazeta Wyborcza. Doc. Marek Gierlotka z ŚCChS, konsultant wojewódzki w kardiologii, analizując te dane zauważył, że mamy ok. 12 tys. udarów rocznie, czyli więcej niż zawałów serca. Dużo większa jest także śmiertelność. Powodów jest kilka. Po pierwsze, chorzy często zbyt późno trafiają do szpitali. Tymczasem w przypadku udaru niedokrwiennego, który zdarza się najczęściej i polega na zatkaniu się tętnicy w mózgu, czas, w którym można podać leki rozpuszczające zakrzep, wynosi tylko 4,5 godz. Z rejestru wynika, że około 10 proc. pacjentów na Śląsku otrzymuje takie leczenie. W krajach zachodnich odsetek ten jest co najmniej dwukrotnie wyższy Więcej: Zachorowalność na udar mózgu wzrasta gwałtownie wraz z wiekiem. Chorobę tę uważa się za stan bezpośredniego zagrożenia i przyczyny udaru mózguPrzyczyną udaru mózgu są zaburzenia krążenia w mózgu. W większości przypadków udar wywołany jest niedokrwieniem - zamknięciem naczynia doprowadzającego krew do przyczyn udaru zalicza się nadciśnienie tętnicze, niektóre choroby serca (głównie migotanie przedsionków), otyłość, małą aktywność fizyczną, cukrzycę, nadużywanie alkoholu, palenie i powikłaniaDo najczęstszych objawów udaru mózgu należą: jednostronne osłabienie albo drętwienie kończyn, zaburzenia w rozumieniu mowy lub niemożność wypowiadania słów, zaburzenia widzenia. Mogą też wystąpić nagłe, bardzo silne zawroty głowy, często połączone z zaburzeniami połykania, zaburzeniami mówienia lub osłabieniem udaru mózgu może być również nagły, bardzo silny ból głowy. Do najczęstszych powikłać udaru należą przykurcze mięśniowe i i leczenieOsobę z podejrzeniem udaru należy jak najszybciej przewieźć do szpitala. Lekarz przeprowadza dokładne badanie neurologiczne, analizę krwi, tomografię udaru zależy od jego rodzaju i umiejscowienia. Nie ma żadnego leku niwelującego uszkodzenie mózgu powstałe w wyniku niedokrwienia lub wylewu krwi, jednak właściwe postępowanie ogólnomedyczne przynosi rezultaty, zmniejszając również inwalidztwo pomóc sobie samodzielnie?Chory może doświadczyć tzw. przemijających ataków niedokrwiennych mózgu. Występują wówczas objawy takie jak w udarze mózgu, ale trwają one od kilku minut do kilku godzin, po czym całkowicie nikną. Jeżeli wtedy rozpocznie się prawidłowe leczenie, można uniknąć zmniejszenie ryzyka udaru ogromny wpływ ma uregulowanie nadciśnienia. Należy również unikać tytoniu i alkoholu, prowadzić aktywny tryb życia i stosować zdrową dietę. 10 sposobów na rzucenie palenia! Jak zerwać z uzależnieniem ... Polecane ofertyMateriały promocyjne partnera Rehabilitacja po wylewie jest stwierdzeniem potocznym, które w codziennej nomenklaturze przyjęło się używać w kontekście udaru mózgu. Jak wiadomo, udar mózgu może być krwotoczny oraz niedokrwienny. To właśnie ten pierwszy jest poważniejszy w skutkach i charakteryzuje się większą śmiertelnością. Jednak, tak jak w przypadku udaru niedokrwiennego, szybka pomoc i specjalistyczna opieka są szansą na odzyskanie całkowitej lub częściowej sprawności. Powrót do zdrowia po udarze mózgu. Ile może trwać? Aby spróbować określić czas powrotu do zdrowia, należy przede wszystkim ponownie zdefiniować, czym jest zdrowie dla konkretnego pacjenta? Rehabilitacja to proces długofalowy, dlatego warto już od początku stawiać małe, mierzalne w krótkim czasie i przede wszystkim realne cele do osiągnięcia. To bezpieczniejszy sposób niż wyobrażanie sobie zdrowia jako takiego, które było przed udarem. W sytuacji powolnego postępu w dążeniu do sprawności, można dzięki temu uniknąć demotywacji. Małe sukcesy będą napełniały radością nie tylko rodzinę, ale również osobę poszkodowaną bezpośrednio. To na nich warto się skupić. Z pewnością powrotem do zdrowia po udarze mózgu jest odzyskanie sprawności ruchowej, czyli uniezależnienie się od osób bliskich, bycie ponownie samodzielnym. Powrotem do zdrowia będzie samodzielne wiązanie butów, korzystanie z toalety, a w bardzo ciężkich przypadkach, odstawienie zmiksowanego jedzenia podawanego dojelitowo i ponowne poczucie smaku. Wiele zależy od opieki, jaką zostanie otoczony pacjent po udarze oraz od indywidualnych predyspozycji. Przykładowo, osoba z większymi deficytami może szybciej wrócić do zdrowia, niż pacjent na pierwszy rzut oka sprawniejszy. Istnieje również tzw.” pozorny powrót do zdrowia”. W przypadku zauważnia nawet dużych postępów, należy ostrożnie decydować o zaprzestaniu rehabilitacji, co w najgorszej sytuacji może spowodować regres. Zdrowie i życie należy zdefiniować na nowo. Nie oznacza to, że musi ono być gorsze, ale po prostu inne niż dotychczas. ———————— SPRAWDŹ PROGRAM REHABILITACJI PO UDARZE MÓZGU. ———————— Utrata dotychczasowego życia Osoby po udarze, czy to krwotocznym, czy niedokrwiennym, często nie mogą wrócić do czynności zawodowych. Uszkodzone obszary mózgu powodują deficyty ruchowe, utratę zdolności mówienia, często szybkiego, logicznego myślenia oraz umiejętności rozwiązywania problemów. Intensywna stymulacja mózgu poprzez rehabilitację neurologiczną, logopedyczną oraz neuropsychologiczną pozwala na odzyskanie utraconych funkcji. Osoby po udarze czasami odkrywają nowe predyspozycje/zdolności, które „kryły” się w mniej aktywnych częściach mózgu. Są jednak osoby, które wracają do pełnej sprawności, co niewątpliwie może być motywujące do działania. Jakie nadzieje daje rehabilitacja po wylewie? Duże. Zarówno w przypadku udaru krwotocznego, jak i niedokrwiennego, ani przez chwilę nie należy się wahać odnośnie terapii. Profesjonalna rehabilitacja po udarze mózgu w większości przypadków jest skuteczna i pozwala na odzyskanie funkcji, dzięki którym możliwe będzie całkowite usamodzielnienie osoby po udarze. Należy jednak zadbać o to, by prowadzona była przez wykwalifikowanych specjalistów. Pomocna może być również wypowiedź dyrektora Centrum Norman w Koszalinie. „Trafiają do nas pacjenci nie tylko po udarach niedokrwiennych, ale również po udarach krwotocznych, w tym do pnia mózgu. Dzięki doświadczonemu zespołowi specjalistów, rehabilitowane osoby odzyskują maksymalną sprawność, na jaką pozwala współczesna fizjoterapia neurologiczna, a także indywidualne predyspozycje pacjenta.” – Norman Łoziński, dyrektor Centrum Norman, wynalazca urządzenia terapeutycznego PAJĄK. Co zrobić, aby zwiększyć szanse na powrót do zdrowia po udarze mózgu? Pacjent trafia do szpitala. Po ustabilizowaniu stanu zdrowia i zażegnaniu bezpośredniego zagrożenia życia, rehabilitowany jest najczęściej na szpitalnym oddziale rehabilitacyjnym. Następnie wypisywany zostaje do domu. O co powinna zadbać rodzina osoby po udarze, aby zwiększyć szanse na powrót do zdrowia? Zanim osoba bliska zostanie wypisana ze szpitala, należy rozglądać się zarówno za rehabilitacją ambulatoryjną, jak i turnusową. Wynika to z tego, że często ośrodki (również prywatne) mają odległe terminy przyjęć, a każda przerwa na tak wczesnym etapie jest niekorzystna. Jeżeli nie można dojeżdżać do placówki ze względu na stan zdrowia pacjenta, należy zapewnić rehabilitanta, który przyjedzie do domu. Powinien to być fizjoterapeuta neurologiczny. Najczęściej rodziny pacjentów w oczekiwaniu na miejsce w ośrodku rehabilitacji turnusowej zatrudniają właśnie terapeutę, który dojeżdża do chorego. W związku z tym, iż udar dotyka pośrednio również rodzinę, w przypadku problemów z radzeniem sobie w nowej, trudnej sytuacji, warto porozmawiać z psychologiem. To bardzo istotne, gdyż powrót do zdrowia osoby bliskiej zależy właśnie od rodziny i osób opiekujących się. Osoba po udarze zdana jest na decyzje bliskich, którzy muszą wykazać się dużą cierpliwością i siłą psychiczną, co często okazuje się trudne, zwłaszcza w sytuacji, kiedy trzeba podołać dotychczasowym i nowym obowiązkom. Osobom po udarze zdarza się nie słuchać osób bliskich, ale wykonują polecenia fizjoterapeutów. Rodzina może być tym faktem załamana i nie mieć pomysłów na to, jak komunikować się z chorym. Warto zdać sobie sprawę z tego, że osobie po udarze „zawalił” się cały świat i trudno o motywację w tak ciężkich chwilach. Sukcesy, nawet te małe, pomogą powoli odzyskać wiarę. Należy zapewnić ośrodek rehabilitacyjny z kompleksową opieką współpracującego ze sobą zespołu interdyscyplinarnego, w którego skład wchodzą: – fizjoterapeuta neurologiczny – logopeda – neuropsycholog – lekarz rehabilitacji Warto wspierać osobę bliską w powrocie do zdrowia, czyli zapewnić ośrodek rehabilitacji, w którym można przebywać wraz z bliskim i opiekować się nim. Nie ma nic gorszego dla każdego z nas, jak rozłąka w chwilach, kiedy bliskich potrzebujemy najbardziej. Przejdź do zawartości StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™StartPoznaj NeuroAiD™Efektywność NeuroAiD™Rehabilitacja po udarze mózguOpinieBaza wiedzyBezpłatne konsultacje w zakresie udaru mózguKup NeuroAiD™ Niebezpieczny udar krwotoczny Niektórzy zamiennie stosują dwa pojęcia, czyli udar mózgu i wylew. Nie do końca to słuszne, ponieważ nie każdy udar jest wylewem. Wręcz przeciwnie, wylew stanowi około 15% wszystkich przypadków udaru, i dotyczy wyłącznie udaru krwotocznego. Warto zatem pamiętać o rozróżnieniu na udar niedokrwienny (zawał mózgu) i udar krwotoczny (wylew). Czy to udar niedokrwienny, czy krwotoczny? Każdy typ udaru wynika z zaburzeń w obrębie naczyń krwionośnych mózgu, które mogą zostać zablokowane albo uszkodzone. W przypadku udaru niedokrwiennego mamy do czynienia z zatrzymaniem dopływu krwi do mózgu. Tak się dzieje, kiedy dochodzi do dużego zwężenia albo całkowitego zamknięcia naczynia, które odpowiada za doprowadzenie krwi do określonego obszaru mózgu. Udar niedokrwienny może mieć charakter: zakrzepowy – wówczas wytwarza się zakrzep zamykający swobodny przepływ krwi w naczyniu krwionośnym; zakrzepowo-zatorowy – wtedy materiał zatorowy dopływający z innej części układu krwionośnego zamyka tętnicę. Ty materiałem jest albo oderwany zakrzep, albo skrzeplina powstająca w sercu; hemodynamiczny – jego przyczyna tkwi w gwałtownym spadku ciśnienia tętniczego, co ogranicza przepływ krwi w naczyniu krwionośnym. Z kolei udar krwotoczny jest powodowany przez pęknięcie naczynia krwionośnego. W efekcie krew wylewa się do okolicznych tkanek. Mimo że oba rodzaje udaru stwarzają wysokie zagrożenie dla życia pacjenta, to jednak udar krwotoczny uważa się za bardziej niebezpieczny. Na pewno częściej ma tragiczny finał. Wyróżnia się krwotoki śródmózgowe, kiedy naczynie uszkodzone zlokalizowane jest wewnątrz mózgu. Drugi typ to krwotok podpajęczynówkowy, w którym naczynie uszkodzone znajduje się na powierzchni mózgu, natomiast krew zaczyna się gromadzić pomiędzy mózgiem a ochronną błoną pajęczą. W tym przypadku dochodzi do pęknięcia naczyniaka lub większego tętniaka. Rozpoznanie wylewu krwi do mózgu Charakterystycznym symptomem udaru krwotocznego okazuje się nagły i wyjątkowo silny ból głowy. Jednocześnie pojawiają się inne objawy jak mdłości, osłabienie kończyn czy brak w nich czucia. W wielu przypadkach dochodzi też do zaburzeń świadomości i widzenia, a także utrata przytomności. Kluczowe w takiej sytuacji jest jak najszybsze wezwanie pomocy – od tego zależy nie tylko zdrowie, ale wręcz życie człowieka. Im wcześniej chory trafi do szpitala, tym większe szanse na jego uratowanie. Czas naprawdę ma ogromne znaczenie. Udzielanie pierwszej pomocy w razie udaru krwotocznego W najgorszej sytuacji są ci, którzy doznają wylewu w samotności. Często nie są w stanie samodzielnie wezwać pomocy. Więcej szczęścia mają osoby mieszkające z kimś albo mające objawy udaru krwotocznego w towarzystwie innych ludzi. Symptomy są na tyle charakterystyczne, że raczej nikt nie powinien mieć wątpliwości, co się dzieje. Pierwsza rzecz, którą należy wykonać, to ułożenie osoby dotkniętej wylewem w pozycji bocznej ustalonej. Następnym krokiem jest oczywiście niezwłoczne wezwanie pogotowia ratunkowego. W oczekiwaniu na karetkę należy cały czas starać się utrzymać kontakt z udarowcem. Może to być mocno utrudnione, ale dla lepszego rokowania trzeba dołożyć wszelkich starań, aby chory nie stracił przytomności. Najprostszym na to sposobem jest zadawanie nieskomplikowanych pytań. Bardzo ważne, aby takiej osoby nie zostawiać samej nawet przez krótką chwilę. Różne przyczyny wylewu Trudno jednoznacznie stwierdzić, co powoduje udar krwotoczny, ponieważ jego przyczyny bywają naprawdę różnorodne. Jest to niewątpliwie dość indywidualna kwestia. Uważać powinny osoby z predyspozycjami genetycznymi. Łatwo je stwierdzić. Wystarczy prześledzić liczbę przypadków występowania nadciśnienia albo udaru w każdej możliwej postaci. To są sygnały wskazujące na spore zagrożenie. Nie oznacza to oczywiście, że każda osoba z określonymi predyspozycjami genetycznymi na pewno przejdzie wylew. Ogromne znaczenie ma tak naprawdę styl życia i żywienia. Niedobry jest brak ruchu, ale równie niebezpieczna zbyt intensywna aktywność fizyczna. Znane są przypadki wylewu krwi do mózgu po przebiegnięciu wielu kilometrów. Tak się np. przytrafiło znanej amerykańskiej aktorce Sharon Stone, która doznała wylewu po joggingu. Warto też zwrócić uwagę na to, co pojawia się na talerzu. Zachowanie odpowiedniej i rozsądnej diety ma ogromny wpływ na zmniejszenie ryzyka wylewu. Najlepszym wyborem okazuje się dieta śródziemnomorska z warzywami na pierwszym planie i niewielką ilością mięsa. Lepiej też unikać picia alkoholu. Nie trzeba być całkowitym abstynentem, ponieważ kieliszek czerwonego, wytrawnego wina jest jak najbardziej wskazany – w diecie śródziemnomorskiej to przecież częsty dodatek do obiadu. Ważne jest jednak zachowanie umiaru. Z kolei palenie papierosów powoduje zwiększenie zagrożenia. Okazuje się, że osoby palące częściej doznają wylewu niż niepalące. Przyczyny czasami są też niezależne od stylu życia. Zdarza się, że wylew jest następstwem urazu głowy np. z powodu upadku. No i najważniejsza rzecz, czyli nadciśnienie tętnicze, które może powodować powstawanie mikrotętniaków w naczyniach mózgowych. Pod wpływem podwyższonego ciśnienia mogą one po prostu pękać.

co gorsze udar czy wylew