bakflip kekeke - Tekściory.pl – sprawdź tekst, tłumaczenie twojej ulubionej piosenki, obejrzyj teledysk. Paweł biega i kibicuje. Sławomir Suaw Zgubiński to niesamowity sportowiec, niepełnosprawny kolarz amator, który udowadnia, że niemożliwe nie istnieje. Pan Sławek, mając 6 lat, w wyniku nieszczęśliwego wypadku stracił obie ręce. Jak sam przyznaje, musiał nauczyć się na nowo żyć. Określenie "ma fajki, choć nie pali" posiada 1 hasło. Inne określenia o tym samym znaczeniu to nie pali, a biega z fajkami; chodzi po lesie z fajkami; ma fajki i szable; uzbrojony w fajki; z fajką w ryju; ssak z fajkami; odyniec z fajkami; z fajkami i szablami; leśny ssak z fajkami; zwierzę z fajkami i szablami. Ofeminin. Świat kobiet. Piosenka stała się hitem TikToka jeszcze przed premierą. Wyzwoliła w kobietach tłumiony przez lata gniew. Utwór Paris Palomy nie doczekał się jeszcze premiery, a już stał się hitem TikToka. Dla wielu kobiet piosenka ta okazała się prawdziwym feministycznym hymnem i pozwoliła im rozbudzić w sobie tłumiony Piosenka „Kosmos” 1. Kosmos ma dużo miejsca dla gwiazd i różnych planet zliczyć ich nikt nie zdoła nikt nie próbował nawet. Ref: Choć w to trudno uwierzyć Kosmos ciężko jest zmierzyć Tak ogromny jest przecież długo trzeba tam lecieć . 2.Ziemia to część kosmosu co krąży wokół słońca Kosmos zdaje się nie mieć piosenka o literkach a ma nóżki, choć nie biega b ma brzuszki chociaż nie je Ma - El Habe "Kobieta do sąsiadki idzie, pożycza hajs, Mówi oddam za tydzień, jak tylko będę miała jak, Robi w komisie, gdzie osiem paczek na życie, Jednak nadzieja tli się, za pieniążek pożyczony, Weźmie dzieciaka" . (tekst z ”Katalog - libretto do płyt Pathé” wyd. z 1912 r. do płyty nr kat. 26287) Gdy w takt nóżki tak zgrabnie, powabnie po sali mknąWszystkie serca goreją nadzieją, miłością tchnąWszystkie lica się śmieją, jaśnieją, to błogi stan!A kto kocha choć trocha, nie szlocha, lecz śpieszy w tanGdy w takt nóżki tak zgrabnie, powabnie po sali mknąWszystkie serca goreją nadzieją, miłością tchnąWszystkie lica się śmieją, jaśnieją, to błogi, błogi stan!Kto kocha trocha, nie szlocha, lecz śpieszy w tan, tak, w tan! Legenda: inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu abc (?) - text poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu) abc ... def - text jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu) abc/def - text przed i po znaku / występuje zamiennie abc (abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza (abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika Podsyłam Wam teksty piosenek i kołysanek dla niemowląt i starszych dzieci. Mam nadzieję, że komuś przyda się taka lista w jednym miejscu. Mi samej takiej brakowało i postanowiłam wziąć sprawy w swoje ręce. Śmiało dopisujcie swoje kołysanki i piosenki, jeśli którąś z nich pominęłam. Teksty kołysanek 1. Małe dzieci mrużą już oczka, małym dzieciom już chce się spać Już za okno nadchodzi nocka, będzie nam cicho śpiewać i grać Siwa chmurka po niebie płynie, siwy ptaszek za oknem śpi Mały świerszczyk zasnął w kominie, zaśnij /imię dziecka/ zaśnij i Ty 2. W górze tyle gwiazd, w dole tyle miast Gwiazdy miastom dają znać, ze dzieci muszą spać Więc śpij kochanie, jeśli gwiazdkę z nieba chcesz dostaniesz Czego pragniesz daj mi zna, ja ci wszystko mogę dać Więc dlaczego nie chcesz spać Och śpij bo nocą kiedy gwiazdki się na niebie złocą Wszystkie dzieci nawet złe pogrążone są we śnie A Ty jedna tylko nie Aaaa aaa były sobie kotki dwa aaa kotki dwa szare bure, szare bure obydwa więc śpij bo własnie księżyc ziewa i za chwilę zaśnie a gdy rano wzejdzie świt księżycowi będzie wstyd, ze on zasnął a nie ty Aaa, aaa…. 3. Gwiazdy już śpią, dzieci już śnią, sen zmorzył twą laleczkę, więc główkę złóż i oczka zmruż – opowiem ci bajeczkę był sobie król, był sobie paź i była też królewna żyli wśród róż, nie znali burz – rzecz najzupełniej pewna Kochał ją król kochał ją paź, kochali ją oboje I ona też kochał ich – kochali się we troje lecz smutny los, okrutna śmierć w udziale im przypadła króla zjadł kot pazia zjadł pies, królewnę myszka zjadła I żeby ci nie było żal dziecino ukochana Z cukru by król, z piernika paź, królewna z marcepana 4. Idzie niebo ciemną nocą, ma w fartuszku pełno gwiazd gwiazdy błyszczą błyszczą migoczą aż wyjrzały ptaszki z gniazd Jak wyjrzały… zobaczyły i nie mogły dłużej spać Kaprysiły, grymasiły żeby im po jednej dać Gwiazdki nie są do zabawy, Tożby nocka była zła Aż usłyszał kot kulawy – cicho bądźcie aaaa…. 5. Ta Dorotka ta malusia ta malusia tańcowała dokolusia dokolusia tańcowała ranną rosą i tupał nóżką bosą Ta Dorotka ta malusia ta malusia tańcowała dokolusia dokolusia tańcowała i w południe kiedy słonko grzało cudnie Ta Dorotka ta malusia ta malusia tańcowała dokolusia dokolusia tańcowała i z wieczora gdy szło słonko do jeziora Teraz śpi już w kolebusi na różowej swej podusi Chodzi senek koło płotka. Ciiiicho bo tu śpi Dorotka 6. Noc koszyczek srebrny niesie a w nim niespodzianki gwiazdki z nieba, róg księżyca, sen i kołysanki kołysanki utulanki, sennie ukołyszą kołysanki utulanki utulą cię ciszą 7. Słoneczko już traci srebrny blask, za chwilę niebo błyśnie czarem gwiazd dobranoc, dobranoc dobranoc już 8. Na Wojtusia z popielnika iskiereczka mruga chodź opowiem ci bajeczkę bajka będzie długa był sobie raz królewna miała domek z masła a w tym domku same dziwy pssst iskierka zgasła 9. Śpij dziecino moja małą czas na ciebie już ja Cię będę kołysała a Ty oczka zmruż 10. Aaa kotki dwa szare bure obydwa nic nie będą robiły tylko ciebie tuliły Jeden chodził po dachu zgubił butki ze strachu Drugi pobiegł do lasu narobił tam hałasu Biega szary biega bury aż obydwa czmych do dziury PIOSENKI / WIERSZYKI My jesteśmy krasnoludki hopsasa hopsasa Pod grzybkami nasze budki hopsasa hopsasa Jemy mrówki żabie łapki oj tak tak, oj tak tak A na głowach krasne czapki to nasz znak, to nasz znak Gdy ktoś skrzywdzi krasnoludka ojojoj Płacze nawet niezabudka ojojoj Gdy ktoś zbłądzi trututu trututu Gdy ktoś senny to uśpimy lululu lululu Pieski małe dwa chciały przejść przez rzeczkę Nie wiedziały jak znalazły kładeczkę I choć był zła przeszły po niej pieski dwa Pieski małe dwa poszły więc na łąkę I znalazły tam czerwoną biedronkę, A biedronka ta wiele czarnych kropek ma Pieski małe dwa poszły więc do domu O przygodzie swej nie mówiąc nikomu Wlazły w budę swą teraz sobie smacznie śpią Jedzie pociąg z daleka na nikogo nie czeka Na niogo nie czeka i przed nami ucieka Konduktorze łaskawy zawieź nas do Warszawy Trudno trudno to będzie tyle ludzi jest wszędzie Jawor, jawor, jaworowi ludzie co wy tu robicie Budujemy mosty dla pana starosty Tysiąc ludzi przepuszczamy a jednego zatrzymamy Tańczymy labada labada labada Tańczymy labada małego walczyka Tańczą go harcerze, harcerze, harcerze Tańczą go harcerze i małe zuchy też Rączki były?… były! A ramiona były?… NIE! (nóżki, uszka, kolanka, paluszki, itp.) Jeśli sobie coś jeszcze przypomnę – dopiszę. A która jest Wasza ulubiona? Którą kołysankę śpiewacie swoim niemowlakom najczęściej? Oklahoma! Początki amerykańskiego teatru muzycznego cechowało to, że wystawiane na Broadwayu spektakle tworzono według określonego klucza. W większości przypadków musicale zawierały ustalone muzyczne standardy, do których wy-myślano i dodawano konkretne historie. Co ciekawe, fabuła musicalu rzadko miała jakikolwiek związek z treścią wykonywanych w nim songów. Głównym jego celem było wówczas zaprezentowanie możliwie największej liczby nume-rów muzycznych oraz dostarczenie widzom rozrywki. Dlatego związek piosenek z resztą spektaklu zdawał się dla ówczesnych twórców mieć znaczenie drugo-rzędne. Należy przy tym podkreślić, że tematyka musicali często oscylowała wokół świata artystów, show biznesu i idei „teatru w teatrze”, gdyż sam pomysł pokazania na scenie np. śpiewających gangsterów lub graczy baseballu wydawał się czystym absurdem. Silną potrzebę przeprowadzenia zmian w zakresie musicalowej twórczości można było zauważyć w czasie II wojny światowej, gdy teatry muzyczne z pre-medytacją unikały wojennych motywów. Był to temat zbyt poważny i dotkli-wy, by mógł służyć musicalowej rozrywce. W związku z nową rzeczywistością i zmieniającymi się gustami publiczności gatunek ten zaczął przekształcać się w ważne medium artystycznej i kulturowej ekspresji. Zaczęto wierzyć, że oprócz dostarczania przyjemności musical może przekazywać istotne wartości, stano-wiąc przy tym koherentną i sensowną całość. Warto wspomnieć, że w 1927 r. Oscar Hammerstein II i Jerome Kern stwo-rzyli musical, który nosił już znamiona rewolucyjności. Jak pisze Marek Bielacki, słynny Show Boat (Statek komediantów) uznaje się za pierwszą, w pełni repre-zentatywną egzemplifikację spójnego wewnętrznie widowiska muzycznego, ofi-cjalnie określanego mianem musicalu1. Spektakl został pokazany nowojorskiej publiczności 27 grudnia 1927 r. w Ziegfeld Theatre. „Libretto tego dwuczęścio-wego utworu osnute zostało na kanwie powieści Edny Ferber Show Boat (Statek komediantów), ukazującej dzieje kilku pokoleń wędrownych aktorów – pływają-cych po wodach Missisipi na pokładzie statku »Cotton Blossom« (»Kwiat baweł- ny«)”2. Spektakl stanowił swego rodzaju syntezę amerykańskiego musicalu i europejskiej operetki. Show Boat ukazywał dość szerokie tło społeczne i oby-czajowe życia w Ameryce przełomu XIX i XX wieku. Poruszał również tematy uznawane wówczas w teatrze muzycznym za tabu, takie jak rasizm i alkoholizm. Podjęta przez Kerna i Hammersteina próba stworzenia bardziej dojrzałej formy teatru muzycznego okazała się zapowiedzią wielu zmian w musicalu, jakie miały zajść w przyszłości. Kompozytor Richard Rodgers i librecista Lorenz Hart na początku lat 40. XX wieku zdecydowali się podjąć artystyczne ryzyko i wziąć udział w tworzeniu spektaklu Pal Joey3. Od początku współpracy Rodgers i Hart starali się podno-sić standard tworzonych musicali, wprowadzając nowe rozwiązania sceniczne i oryginalne tematy. Zmęczeni schematycznością przedstawień oglądanych dotychczas na Broadwayu, nie obawiali się prac nad pierwszym w historii mu-sicalem, który koncentrował się na osobie antybohatera. Tytułowa postać to bywalec nocnych klubów, który manipulując uczuciami swej bogatej kochanki, stara się utorować sobie drogę do sukcesu. Joey traci jednak wszystko, kiedy niespodziewanie kobieta go porzuca. Efektowność tego dzieła polegała na ze-stawieniu słodkiego i niewinnego romansu z dość odważnymi – jak na tamten okres – erotycznymi scenkami. Mimo że większość krytyków sprzeciwiała się po-ruszanej w musicalu tematyce, Pal Joey wystawiano nieustannie przez blisko rok. Kolejnym wielkim osiągnięciem duetu Rodgers i Hart był musical By Jupiter z 1942 r. – mitologiczna opowieść o konflikcie między starożytnymi Grekami a wojowniczkami z Amazonii. Spektakl ten był najdłużej wystawianym i zara-zem ostatnim wspólnym dziełem tego duetu, nie licząc podjętej przezeń próby reaktywacji musicalu A Connecticut Yankee w 1943 r. W trakcie prac nad wymienionymi spektaklami Lorenz Hart, gnębiony przez depresję, pogrążał się w chorobie alkoholowej. Za namową swego współpra-cownika i przyjaciela udał się na odwyk. Nie przyniosło to jednak oczekiwanych rezultatów. W związku z takim rozwojem wydarzeń Richard Rodgers z ogromnym 1 M. Bielacki, Musical. Geneza i rozwój formy dramatyczno-muzycznej, Łódź 1994, s. 48. 2 Ibidem. 3 Główną rolę w tym musicalu zagrał młody Gene Kelly, a reżyserii podjął się weteran broadwayowskich scen – George Abbot. Nie ma nóżek, nie ma żartów, nie ma szans? Oklahoma! 67 przygnębieniem i żalem zaczął rozważać możliwość współpracy z kimś innym niż Hart. Jak miało się później okazać, jego przeczucia były trafne. Na przełomie lat 30. i 40. Theatre Guild4 znalazł się na skraju bankructwa. Postanowiono więc jak najszybciej wyprodukować show, które mogłoby ura-tować pogarszającą się sytuację finansową stowarzyszenia. Theresa Helburn zasugerowała, aby sztukę Green Grow the Lilacs autorstwa Lynna Riggsa – wy-stawianą już wcześniej w The Guild – przekształcić w musical. Warto przypomnieć, że zanim w 1931 r. po raz pierwszy spektakl Green Grow the Lilacs pokazano szerszej publiczności, uznano, że warto do niego do-dać kilka muzycznych utworów. W tekst dramatu wpleciono więc westernowe piosenki i kowbojskie ballady. Jednak przedstawienie nie cieszyło się zbyt dużą popularnością i zostało wystawione tylko 64 razy. Przeczuwano, że pomimo upływu lat w sztuce Lynna Riggsa tkwi nieodkryty potencjał, dlatego postanowiono ją wskrzesić, proponując Richardowi Rodger-sowi i Lorenzowi Hartowi stworzenie na jej podstawie musicalu. Gdy zwrócono się do nich z tą propozycją, pomysł od razu przypadł do gustu Rodgersowi, zaś nastawienie Harta od samego początku było sceptyczne. Silny wpływ miało na to jego pogłębiające się uzależnienie od alkoholu, które stawiało dalszą współ-pracę duetu pod znakiem zapytania. W trakcie rozmów na temat Green Grow the Lilacs zmorzony chorobą alkoholową Hart z pełną determinacją twierdził, że potrzebuje odpoczynku i nie jest w stanie podjąć się pracy nad kolejnym wido-wiskiem. Tak wspomina ich decydującą rozmowę na ten temat Richard Rodgers: „Chcę pojechać do Meksyku, muszę tam jechać”. Poczułem jak krew uderza mi do głowy. „To show bardzo wiele dla mnie znaczy”, powiedziałem. „Jeśli teraz mnie zostawisz, będę zmuszony podjąć współpracę z kimś innym”. „Masz kogoś konkretnego na myśli?” „Tak, Oscara Hammersteina”. […] Jedyne, co Larry był w stanie powiedzieć to: „No cóż, nie mogłeś wybrać lep-szego człowieka”. Po chwili, po raz pierwszy w tej rozmowie, spojrzał mi w oczy. „Wiesz co, Dick”, powiedział, „Doprawdy nigdy nie mogłem zrozumieć, jak mogłeś ze mną wytrzymać przez te wszystkie lata. To było czyste szaleństwo. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to zapomnieć o mnie”5. 4 Theatre Guild to znane w USA stowarzyszenie teatralne, założone w 1918 r. w Nowym Jorku przez takie osoby, jak: Lawrence Langner, Philip Moeller, Helen Westley i Theresa Hel-burn. Jego pierwotnym celem była produkcja niekomercyjnych dzieł amerykańskich i zagra-nicznych dramaturgów. Theatre Guild różnił się od pozostałych teatrów tamtego okresu przede wszystkim tym, że jego zarząd ponosił pełną odpowiedzialność za wybór owych dramatów i ich produkcję. Stowarzyszenie miało swój znaczny wkład w rozwój Broadwayu. 5 „»I want to go to Mexico, I have to«. I felt the blood rushing to my head. »This show means a lot to me» I told him. »If you walk out on me now, I’m going to do it with someone else«. W ten sposób dobiegła końca ponad 20-letnia współpraca Rodgersa i Harta. Ponieważ Oscar Hammerstein II – podobnie jak Rodgers – był zdetermino-wany, by zająć się dramatem Lynna Riggsa, artyści niemal natychmiast rozpoczęli pracę nad nowym musicalem. Znając sytuację Theatre Guild i wiedząc, że nie mają wiele do stracenia, zdecydowali się wprowadzić kilka nowatorskich roz-wiązań, które później okazały się mieć znamienny wpływ na rozwój gatunku. Ten dwuaktowy spektakl po raz pierwszy przenosił widzów na daleki „dziki” Zachód – do Oklahomy, której część na przełomie XIX i XX w. stanowiła jeszcze tzw. Indian Teritory, połączone później w 1907 r. z – otwartym dla białego osadnictwa – ob-szarem Oklahomy w jeden stan. Libretto […] ukazywało codzienne życie farmerów i kowbojów, ubiegających się o względy dziewcząt6. „Tłem społecznym sztuki jest historyczny konflikt (range wars) pomiędzy właścicielami stad bydła wypasanego bez ograniczeń a farmerami wprowadza-jącymi grodzenie i ograniczawprowadza-jącymi dawną anarchistyczną swobodę »krowich baronów«”7. Fabuła musicalu przedstawia historię miłosnego trójkąta. Kowboj Curly McLaine i farmer Jud Fry walczą o względy Laurey Williams – młodej i atrakcyjnej dziewczyny, mieszkającej wraz z ciotką na farmie, na której pracuje Jud. Laurey darzy uczuciem kowboja, ale jego bezpruderyjność i niefrasobliwość sprawiają, że – chcąc zrobić mu na złość – dziewczyna postanawia pójść na długo wyczekiwaną zabawę taneczną z farmerem. Niemal natychmiast zaczyna żałować swej decyzji i, gnębiona wyrzutami sumienia, śni nocne koszmary. W trakcie przyjęcia ma miejsce licytacja koszy piknikowych przygotowanych przez przybyłe tam panny. Kosz wykonany przez Laurey staje się obiektem pożądania Curly’ego i Juda, którzy prześcigają się w podbijaniu ceny. Licytację wygrywa kowboj. Widząc, że Laurey pogodziła się z Curlym, rozgniewany Jud grozi zakochanej parze. Rozzłoszczona tym faktem dziewczyna postanawia zwolnić go z pracy na farmie. Po tym zajściu Laurey i Curly oddalają się od tłu-mu zgromadzonego na przyjęciu i wyznają sobie miłość. Wkrótce dochodzi do ceremonii ich zaślubin, na której niespodziewanie zjawia się pijany Jud. Uzbro-jony w nóż, wyzywa kowboja na pojedynek. W trakcie szamotaniny farmer sam siebie śmiertelnie rani. »Anyone in mind?« »Yes, Oscar Hammerstein«. […] All that Larry said was, »Well, you couldn’t pick a better man«. Then for the first time, he looked me in the eyes. »You know, Dick« he said »I’ve really never understood why you’ve put up with me all these years. It’s been crazy. The best thing for you to do is to forget about me«”. R. Rodgers, Musical Stages: An Autobiography, Nowy Jork 1975, s. 217 (tłum. własne). 6 M. Bielacki, Musical. Geneza i rozwój..., ss. 80–81. 7 M. Gołębiowski, Musical amerykański na tle kultury popularnej USA, Warszawa 1989, s. 162. Nie ma nóżek, nie ma żartów, nie ma szans? Oklahoma! 69 W wyniku procesu w sprawie bójki i śmierci Juda sytuacja zostaje wyjaśnio-na, a Curly oczyszczony z zarzutu o morderstwo. Nowożeńcy mogą wreszcie rozpocząć swój miesiąc miodowy, patrząc jednocześnie z nadzieją w przyszłość, jaka czeka ich na terytorium Oklahomy. Komiczny wątek poboczny musicalu również przedstawia historię miłosnego trójkąta. Beztroska Ado Annie Carnes jest po słowie z niezamożnym kowbojem Willem Parkerem. Dziewczyna od dłuższego czasu flirtuje jednak z perskim domokrążcą – Alim Hakimem. Przyłapany w dwuznacznej sytuacji z Annie, Hakim zostaje niemalże zmuszony do ślubu z nią. Nie mając zamiaru żenić się z kimkolwiek, sprzedawca postanawia tak zaaranżować sytuację, by odkupując od Willa wszelkie możliwe przedmioty po zawyżonych cenach, pomóc mu we wzbogaceniu się, umożliwiając tym samym ślub z ukochaną. „Farmerskie oby-czaje, praca w gospodarstwie, ludowa zabawa połączona z licytacją, bójka na noże z konkurentami stanowiły epizody widowiska, w którym zdecydowanie odrzucono – krępujące jeszcze niedawno musical – operetkowe dziedzictwo”8. Przystępując do pracy nad musicalem, Rodgers i Hammerstein zgodnie uważali, że w przeciwieństwie do standardowych komedii sztuka Green Grow the Lilacs potrzebuje innego, wyjątkowego, potraktowania. Mimo że historia przedstawiana w musicalu w dużej mierze opierała się na tekście sztuki, nie obyło się bez wprowadzenia przekształceń. Jak pisze sam Rodgers: Oscar i ja dokonaliśmy kilku zmian w podstawowej fabule, a także w kilku po-staciach. Dodaliśmy rolę Willa Parkera, narzeczonego Ado Annie, a z niej samej zrobiliśmy atrakcyjniejszą dziewczynę. Zmieniliśmy również zakończenie. Zamiast dawać Curly’emu wolność tylko na jedną noc, tak by mógł ją spędzić ze swoją dopiero co poślubioną żoną, postanowiliśmy ostatecznie go uniewinnić9. Nowi współpracownicy żmudnie analizowali każdą scenę sztuki, aby dokład-nie określić momenty, w których ich zdadokład-niem należałoby wprowadzić utwory muzyczne. Dyskutowali również na temat stylu i zawartości poszczególnych piosenek, doboru aktorów, scenografii i oświetlenia. W związku z tym, że sztuka przedstawiała świat farmerów i kowbojów, który traktowany mógł być prze-śmiewczo, oraz poruszała temat morderstwa, dotąd niespotykany w musicalu, Oscar Hammerstein dopracowywał swoje teksty z wielką starannością, pracując niekiedy przez wiele tygodni nad poszczególnymi wyrażeniami i rymami. Dopiero po napisaniu tekstu piosenki kontaktował się z Richardem Rodgersem, który, inspirując się amerykańskim folklorem, tworzył muzykę. 8 Ibidem, s. 81. 9 „Oscar and I made few changes in the basic plot and the characters. We added the part of Will Parker, Ado Annie’s boyfriend, and we made her a more physically attractive girl. For the ending, we tied the strands together a bit more neatly than the play by having Curly being found innocent of murdering Jud Fry, rather than being given his freedom for one night to spend with his bride”. R. Rodgers, Musical Stages..., s. 218 (tłum. własne). Obaj doszli również do wniosku, że nie chcą, by ich pierwsze wspólne dzieło rozpoczynało się już niemal standardową musicalową sceną, w której grupa tańczących i śpiewających artystów, często skąpo ubranych tancerek (zwanych chorus girls), witała publiczność. Zachwycony tekstem Lynna Riggsa, Hammerste-in zdecydował się wykorzystać didaskalia z początku pierwszej sceny pierwszego aktu sztuki. Uznał, że wskazówki autora, napisane w sposób niemalże poetycki, będą idealnym wprowadzeniem w klimat musicalu. Wszystko w tej produkcji czyniono bowiem po to, by podkreślić sielankowość życia prowadzonego na właśnie zasiedlanych terenach Ameryki. W Oklahomie! podnosząca się kurtyna odsłaniała zatem idylliczny krajobraz: starszą kobietę siedzącą na tarasie swego domu, cierpliwie ubijającą w wiadrze masło. W tle zaś słychać było energiczny śpiew zachwyconego pięknym porankiem kowboja, wykonującego piosenkę Oh What a Beautiful Morning. „Piosenka przenosi w świat, w którym uśmiechają się nawet wierzby płaczące, w świat, którego wszystkie dźwięki są jak muzyka, gdzie zwierzęta porozumiewają się z człowiekiem”10. Mimo że dyrekcja Theatre Guild optowała za zatrudnieniem przynajmniej jednej gwiazdy (rozważano kandydaturę Shirley Temple), wybrano mniej zna-nych artystów. Reżyserem teatralnej wersji Oklahomy! stał się Rouben Ma-moulian, który zasłynął pracą nad musicalem Porgy and Bess. Jego dzieła były zawsze świeże i innowacyjne, choć niekoniecznie dochodowe. Rodgers i Ham-merstein postanowili podjąć współpracę z Mamoulianem, żywiąc przekonanie, że jego reżyserska wizja odpowiada koncepcji ich dzieła. Scenografią zajął się natomiast Lemuel Ayers. Jednym z założeń twórców było również to, aby taniec stanowił integralną cechę musicalu, obrazując sposób bohaterów na radzenie sobie z emocjami. Choreografia 24-letniej wówczas Agnes de Mille stała się kluczem do sukcesu. Aż do dnia nowojorskiej premiery nie było wiadomo, pod jakim tytułem musical zostanie wystawiony. Rodgers wspomina, że gdy powstał utwór Okla-homa!, rozważano zatytułowanie w ten sposób całego dzieła. Obawiano się jednak, że w przypadku klapy musicalu użycie nazwy stanu mogłoby zostać źle odebrane. Dlatego w trakcie przednowojorskiego tournée, które odbyło się w New Heaven i Bostonie, musical wystawiano pod nazwą Away We Go! Gdy w mniejszych miejscowościach spektakl spotkał się z pozytywnym przyjęciem, zdecydowano, że w Nowym Jorku zostanie on pokazany jako Oklahoma! Pomimo pozytywnego przyjęcia musicalu w tych miastach nowojorscy kry-tycy byli nastawieni doń nieufnie. Znawcy Broadwayu twierdzili, że musical nie ma większych szans na powodzenie chociażby dlatego, że nie można zobaczyć w nim pięknych, półnagich tancerek. Słynny amerykański dziennikarz Walter Winchell po obejrzeniu części spektaklu (wyszedł bowiem w trakcie) odnotował 10 M. Gołębiowski, Musical amerykański..., s. 163. Nie ma nóżek, nie ma żartów, nie ma szans? Oklahoma! 71 następującą uwagę: No legs, no jokes, no chance, czyli „nie ma nóżek, nie ma żartów, nie ma szans”. Jak uważa Marek Gołębiowski, to, czego mogło brakować Winchellowi w przedstawieniu, „to tani humor typu wodewilowego, obfitujący w sytuacje farsowe”11. Niezależnie od nastawień krytyków i obaw o przyszłość wspólnego dzieła Richard Rodgers i Oscar Hammerstein II z nadzieją oczekiwali jego wystawienia na Broadwayu. Oficjalna premiera musicalu Oklahoma! odbyła się 31 marca 1943 r., w St. James Theatre w Nowym Jorku. Ponieważ oczekiwania MAJ Piosenka ,,Wesoła rodzinka” My rodzinę dobrą mamy, zawsze razem się trzymamy! Ichoć czasem czas nas goni, My jak palce jednej dłoni! ref. Mama, tata, siostra, brat I ja – to mój mały świat! Dużo słońca, czasem grad – To wesoły jest mój świat! Mama zawsze kocha czule, ja do mamy się przytulę, Tata kocha lecz inaczej uspakaja kiedy płaczę ref. Mama, tata, siostra, brat Gdy napsocę i nabroję, stoję w kącie, bo się boję! Tata skarci, pożałuje, a mamusia pocałuje! ref. Mama, tata, siostra, brat Kiedy nie mam taty, mamy, wszyscy sobie pomagamy! I choć sprzątać nie ma komu, jest wesoło w naszym domu! ref. Mama, tata, siostra, brat Wiersz ,,Niechaj zyją nam rodzice" Zawołajmy wszyscy razem, ile kto ma siły Niechaj żyją nam rodzice, kochani i mili A że bardzo was kochamy To wam pięknie zaśpiewamy KWIECIE Ń Piosenka Wiersz ,,Posprzątajmy świat” ,,Pisanki, pisanki” Tyle śmieci jest na świecie, Pisanki, pisanki Tyle brudu wokół nas, jajka malowane Wszędzie śmieci te znajdziecie Nie ma Wielkanocy Na porządki nastał czas. Bez barwnych pisanek. Ref. Niech się lasy zielenią, Pisanki, pisanki Niech śmieci zniknie ślad, jajka kolorowe Posprzątajmy ziemię, Na nich malowane Posprzątajmy świat. bajki pisankowe. Czemu ludzie żyją w brudzie, cierpi rzeka, łąka, las. Brudne ścieki – precz od rzeki, Na porządki nastał czas. Ref. Niech się lasy zielenią Kiedy razem posprzątamy, zdrowy będzie każdy z nas. Bałaganić już nie damy, Na porządki nastał czas. Ref. Niech się lasy zielenią MARZEC Wiersz ,,Marzec” Wybiegł zając z lasu , szukał oziminy, Spotkał się ze sroczką: ,,Jakie masz nowiny”. Przyszedł dzisiaj marzec, w białych chmurkach tłumie, Chce pogodą rządzić, lecz rządzić nie umie. Pomaga mu zima i wiosenka młoda, Rano deszcz ze śniegiem , w południe pogoda. Nocą szczypie mrozik, że trudno wytrzymać I już teraz nie wiem czy wiosna, czy zima. Piosenka ,,Idzie wiosna” Kiedy wiosna przyjdzie do nas roześmiana i zielona. Razem z wiosną wszystkie dzieci zaśpiewają tak: Ref: Zielona trawa, zielony mech, zielona żaba rechu, rechu, rech. Zielona trawa, zielony mech, zielona żaba rechu, rechu, rech. Rośnie trawa, rosną liście, rosną szybko dzieci wszystkie. Przyleciały już bociany i klekocą tak: Ref: Zielona trawa, zielony mech, W lesie kwitnie już zawilec, obudziły się motyle. A wieczorem nad łąkami słychać żabi śpiew. LUTY Piosenka ,,Zabawy na śniegu” Gdy pada śnieg, biały śnieg, Gdy sypie i prószy biały śnieg. Z górki na pazurki zjedziemy na sankach, A ze śniegu ulepimy białego bałwanka. Gdy pada śnieg, biały śnieg, Gdy sypie i prószy biały śnieg. W mamę albo w tatę rzucimy śnieżkami Przyszła mroźna, biała zima, Pobawcie się z nami. Gdy pada śnieg, biały śnieg, Gdy sypie i prószy biały śnieg. Wiersz ,, Zima” Jedzie pani Zima Na koniku biały Spotkały ją dzieci Pięknie powitały - Droga pani Zimo, Sypnij dużo śniegu, żeby nam saneczki nie ustały w bieg. STYCZEŃ Piosenka ,,Babciu droga babciu” Babciu, droga Babciu powiedz mi Czy potrafisz zrobić to, co my? My tupiemy tup-tup-tup Teraz babciu ty to zrób! Babciu, droga Babciu powiedz mi Czy potrafisz zrobić to, co my? My klaszczemy raz dwa trzy Teraz babciu zrób to ty. Babciu, droga Babciu powiedz mi Czy potrafisz zrobić to, co my? My skaczemy raz, dwa, trzy Teraz babciu podskocz ty! Babciu, droga Babciu powiedz mi Czy potrafisz zrobić to, co my? My całuski damy ci, Teraz babciu daj nam ty! Wiersz dla babci i dziadka Siedziałam(em) w ogródku Na małej ławeczce Przyleciał gołąbek I dał mi karteczkę A na tej karteczce pisało tak: ,,Niech moja babcia i dziadek żyją sto lat” Grudzień Pastorałka Wiersz ,,Nie płacz, nie płacz Jezu” ,,Święty Mikołaj” Nie płacz, nie płacz Jezu, Jedzie święty Mikołaj nie będziesz już sam. Białą brodą świeci Ja Ci do żłóbeczka Worek z prezentami swego misia dam. Ma dla grzecznych dzieci Nie płacz, nie płacz Jezu, Jedzie święty Mikołaj nie płacz mój malutki Z dalekiej północy Mój misio utuli Od wioski do miasta wszystkie Twoje smutki. pędzi w środku nocy Mój misio Ci szepnie, do małego uszka, że Cię pokochały dziecięce serduszka. LISTOPAD Piosenka Wiersz dla dzieci 4,5-letnich dla dzieci 4,5-letnich ,,Deszczowa orkiestra” ,,Barwy ojczyste” Kto nie lubi deszczu Powiewa flaga, kto się boi burzy, gdy wiatr się zerwie. komu w niepogodę czas się dłuży A na tej fladze niechaj zagra z nami w deszczowej orkiestrze, Jest biel i czerwień bo my gramy razem z deszczem. Czerwień - to miłość REF. Bum, bum, bum, bum, bum! - burza gra. Biel – serce czyste Szu, szu, szu, szu, szu! - szumi wiatr. Piękne są nasze Kap, kap, kap, kap, kap! - kapie deszcz Barwy ojczyste. i my razem z deszczem gramy sobie też. Bum, bum, bum, bum, bum! - burza gra. Szu, szu, szu, szu, szu! - szumi wiatr. Kap, kap, kap, kap, kap! - kapie deszcz. Baw się razem z nami, jeśli tylko chcesz. Nasza roześmiana, deszczowa orkiestra ciągle gra i grać nie może przestać. Więc nie zwlekaj długo i zagraj dziś z nami Do zabawy zapraszamy. REF. Bum, bum, bum, bum, bum! - burza gra.. Piosenka dla dzieci 3-letnich ,,Symbole Polski” Błyszczy w słońcu flaga Polski – tak to właśnie ona I na wietrze już powiewa wstęga biało-czerwona. Ref. Tra la, tra la, tra la la la Skoczna melodia do tańca nam gra. Jak wygląda godło Polski wie duży i mały Dumnie strzeże swego kraju ten nasz Orzeł Biały. Ref. Hopsa, hopsa, hopsa sa sa Tańczymy wesoło dziś ty i ja. Wiersz dla dzieci 3 –letnich ,,Wiatr i chmurki” Tam za lasem, tam za górką Wiatr dokuczał małym chmurkom Aż się chmurki pogniewały I deszcz padał przez dzień cały. PAŹDZIERNIK Piosenka Wiersz dla dzieci 4,5-letnich dla dzieci 4,5-letnich ,, Ogórek wąsaty” ,,Idzie ścieżka miś” Wesoło jesienią w ogródku na grządce, Idzie ścieżką miś tu ruda marchewka tam strączek, koszyk trzyma w łapkach Tu dynia jak słońce, tam główka sałaty, Dokąd idziesz misiu? a w kącie ogórek wąsaty. – Do sadu po jabłka. Ref.: Szuka w trawie miś. Ogórek, ogórek, ogórek, Jabłuszka podnosi. zielony ma garniturek, Czerwone dam Basi, i czapkę i sandały, a złociste Zosi. zielony, zielony jest cały. Czasami jesienią na grządkę w ogrodzie, Komu jeszcze dam? deszczowa pogoda przychodzi, - Wiem, jabłko dostanie parasol ma w ręku, konewkę ma z chmurki, Mój przyjaciel Mruczek i deszczem podlewa ogórki. Na drugie śniadanie. Ref.: Ogórek, ogórek, ogórek Piosenka dla dzieci 3letnich Wiersz dla dzieci 3 –letnich ,,Ola i liście” ,,Wpadła gruszka do fartuszka” Poszła Ola na spacerek Wpadła gruszka do fartuszka Na słoneczko i wiaterek wpadły także dwa jabłuszka A tu lecą jej ma głowę a śliweczka wpaść nie chciała Liście złote i brązowe bo śliweczka nie dojrzała. Myśli Ola liści tyle Bukiet zrobię z nich za chwilę La la la la la la la la la la la la la la Tematyka na miesiąc październik Idzie jesień przez świat Jesienna przygoda Kodujemy z Małym Misiem Koszyk Pani Jesieni Zadania z planu pracy wychowawczo –dydaktycznej na miesiąc październik ,,Co zrobiła Jesień?” – słuchanie wiersza Marleny Szeląg i rozmowa na temat darów jesieni „Jesienne symbole” – rozwiązywanie zagadek autorstwa Marleny Szeląg. ,,M jak mama” – 5latki. Kolorowanie obrazków których nazwy zaczynają się głoską m ,,Drzewa, liście i owoce” – zabawa dydaktyczna, przyrodnicza – układanie obok drzew ich owoców „Kropki Pana Muchomora” – zabawa matematyczna. Dzień Drzewa. Oglądanie ilustracji drzew iglastych i liściastych – rozpoznawanie i nazywanie drzew na ilustracji. Zapoznanie z budową drzewa. Omówienie znaczenia drzew dla ludzi i zwierząt. Słuchanie opowiadania Marleny Szeląg pt. ,,O leniwej wiewiórce, która nie lubiła pracować”. Rozmowa na temat jego wartosci ,,pracowitość" Zabawa dydaktyczna ,,Kto odleci, kto zostanie?” – segregowanie ptaków na te które zimują w kraju i te które odlatują do ciepłych krajów ,,L jak las” – 5-latki. Kolorowanie tyle kwadratów pod każdym zdjęciem, ile sylab jest w jego nazwie. Zabawa matematyczna ,,Zapasy wiewiórki” – posługiwanie się liczebnikami głównymi w zakresie 4 Zabawa dydaktyczna „ Budujemy wieżę” – układanie wieży z plastikowych kolorowych kubków wg. wzoru ułożonego przez N Zabawy z matą do kodowania - rozwijanie kompetencji cyfrowych dzieci. Słuchanie opowiadania Marleny Szeląg „O tym jak Skrzata Obałka oczarował jesienny sad” –Rozmowa na temat zmian zachodzących w sadzie podczas jesieni. T jak tata” – Ćwiczenia analizy dźwiękowej wyrazów, czytanie globalne wyrazu tata, rozwijanie spostrzegawczości słuchowej i wzrokowej – 5latki Zabawa dydaktyczna ,,Kształty i kolory”- klasyfikowanie figur ze względu na kolor i kształt ,,Ile owoców jest na drzewie?” – zabawa matematyczna z emblematami owoców ,,Układamy drzewa owocowe” –układanie owoców na szablonach drzew. Wprowadzenie piosenki.,, Ogórek wąsaty” - słowa – Dorota Gellner , muzyka – Jarosław Kukulsk Praca plastyczna „Moje ulubione warzywa” – lepienie warzyw z masy solnej, po wyschnięciu malowanie ich farbami plakatowymi Słuchanie wiersza J. Brzechwy ,, Na straganie” z wykorzystaniem sylwet warzyw. Rozpoznawanie i nazywanie warzyw na ilustracjach, dzielenie ich nazw na sylaby WRZESIEŃ Piosenka ,,Wesołe przedszkole” Kiedy słońce świeci i gdy deszczyk pada idzie do przedszkola wesoła gromada tupią małe nóżki tupu, tupu, tup raźno do przedszkola idzie mały zuch. Klocki, misie lalki czekają od rana uśmiechem nas wita pani ukochana bawimy się w zgodzie zawsze ty i ja tańczymy wesoło hopsa, hopsa sa. A gdy usiądziemy wszyscy na dywanie to nasze kółeczko zmienia się w słoneczko śpiewamy piosenki tralalalala wesoło w przedszkolu mija zawsze czas. Wiersz ,, Biedroneczki” My jesteśmy biedroneczki takie małe, jak kropeczki, na skrzydłach mamy czarne kropki i maleńkie, ładne stopki. Zawsze zgodnie się bawimy i nikogo nie krzywdzimy, a gdy smutny ktoś i płacze, pogłaszczemy, przytulimy. My biedronki, my biedronki, dziś klaszczemy głośno w rączki i śpiewamy i tańczymy, w naszej grupie być lubimy. Tematyka na miesiąc wrzesień Poznajmy się W przedszkolu Nasze przedszkole Jestem bezpieczny Pomocna dłoń Zadania z planu pracy wychowawczo –dydaktycznej na miesiąc wrzesień Uczymy się samodzielności podczas czynności higienicznych, korzystania z toalety, mycia rąk, zakładania obuwia ,,Kodeks grupy ,,Biedroneczki” – omówienie na podstawie ilustracji zasad panujących w przedszkolu. Ustalenie zasad dotyczących bezpiecznego korzystania z zabawek. „Przepraszam, proszę, dziękuję – takie magiczne słowa kupuję” – rozmowa na podstawie tekstu Patrycji Siewiera-Kozłowskiej „Magiczne słowa” i doświadczeń dzieci; Zapoznanie z piosenką ,,Wesołe przedszkole” Ćwiczenia grafomotoryczne ,,Moje wakacje” - swobodne rozmowy z dziećmi na temat wakacji. Omawianie wartości przyjaźni, bezpieczeństwo Zabawa matematyczna ,,Liczę muszelki” – przeliczanie wybranych muszli w zakresie 4 Obchody Dnia Kropki - święta kreatywności, odwagi i zabawy - 15 wrzesień 2021r. Zabawa dydaktyczna „Ważne zawody” – rozmowa na temat pracy strażaka, policjanta i lekarza Zainteresowanie dzieci 5 - letnich obrazem graficznym głoski „O jak osa” , A jak aparat”, czytanie globalne wyrazu osa, aparat, dzielenie wyrazów na sylaby, wyróżnianie pierwszej głoski w wyrazach Zabawa dydaktyczna „Bystry przedszkolak wie, jak bezpiecznie zachowywać się” – poznawanie zasad bezpiecznego zachowania się w różnych miejscach, dostrzeganie zagrożeń dla zdrowia i życia ,,Nasza droga do przedszkola” – poznanie zasad bezpiecznego poruszania się po ulicy ,,Praca policjanta” – zapoznanie z pracą policjanta, przyporządkowywanie akcesoriów do ilustracji policjanta. Numer ratunkowy znamy, pomoc wzywamy!”- zapoznanie z numerami alarmowymi 112, 999, 998, 997 Zabawa inscenizowana przy piosence ,,Halo panie policjancie” ,,Sygnalizator świetlny” – praca plastyczna, naklejanie świateł na szablon sygnalizatora Lubię z tobą tańczyć, lubię z tobą byćAle nie wiem, czy to już jest miłośćRozum mnie ostrzega, myśl za tobą biegaI w tym całej treści jest zawiłośćChciałabym przetańczyć z tobą życie sweChociaż nie wiem, czy to już jest miłośćWzrokiem ciebie pytam, myśli twoje chwytamChcę przeczytać oczy tweCzytam, że na pewno lubisz mnieCzułością ujawniasz sięCzytam, że sam nie wiesz jeszcze, tak jak jaCo znaczy ta miłosna graLubię z tobą tańczyć, serce szczęściem drżyChoć nie wiemy jeszcze, czy to miłośćJedno wiem na pewno, ze w ramionach twoichNiewymownie dobrze miOd kiedy ciebie poznałam, świat zmienił oblicze sweTo wszystko, co kochałam, już dziś nie liczy sięBez ciebie nic mnie nie bawi, bez ciebie pusty jest światTa Wiosna jest piękniejsza, od Wiosen mych sprzed lat Legenda: inc, incipit - incipit - z braku informacji o tytule pozostaje cytat, fragment tekstu z utworu abc (?) - text poprzedzający (?) jest mało czytelny (przepisywanie ze słuchu) abc ... def - text jest nieczytelny (przepisywanie ze słuchu) abc/def - text przed i po znaku / występuje zamiennie abc (abc) - wyraz lub zwrot wymagający opisu, komentarza (abc) - didaskalia lub głupie komentarze kierownika

a ma nóżki choć nie biega piosenka